Finanse odgrywają istotną rolę zarówno na poziomie osobistym, jak i biznesowym, dlatego zrozumienie ich podstaw jest kluczowe dla podejmowania mądrych decyzji finansowych. Publikacja "Podstawy finansów" obejmuje serię skryptów, w których omawiane są różne aspekty finansów, takie jak pieniądz, system finansowy, gospodarka finansowa państwa, podatki, ubezpieczenia, bankowość, finanse osobiste, rynki finansowe itp.
Pierwsza część publikacji dedykowana jest zarówno studentom rozpoczynającym naukę finansów, jak i tym, którzy chcą odświeżyć swoją wiedzę. Bez względu na poziom tej wiedzy, pozycja jest idealnym punktem wyjścia i pomocą w budowaniu solidnych podstaw w dziedzinie finansów. Publikacja zawiera fundamentalne informacje, zaczynając od definicji finansów i klasyfikacji zjawisk finansowych, a kończąc na analizie gospodarki finansowej państwa. Każdy rozdział zamykają pytania testowe i zagadnienia do samodzielnego rozwiązania, co dodatkowo wzbogaca skrypt i czyni go bardziej wartościowym.

"Janek przejechał się po nim walcem” – tak komentowano artykuły autorstwa Jana Walca, czołowego publicysty opozycji w czasach PRL. Ta gra słów dobrze oddaje sposób, w jaki potrafił postępować z ludźmi, o których pisał. Ofiarami jego ostrego pióra padali działacze partyjni, milicjanci, prokuratorzy, luminarze polskiej literatury, przywódcy opozycji demokratycznej, dawni i aktualni koledzy, a nawet nauczycielki jego córki. Zawsze stawał w obronie skrzywdzonych, do upadłego bronił swoich racji, nawet za cenę konfliktu z własnym środowiskiem.

Jan Walc - sekretarz Jarosława Iwaszkiewicza, historyk literatury, opozycjonista, postać barwna i bezkompromisowa odszedł przedwcześnie, na początku polskiej transformacji. Może dlatego jest szanowany przez obie strony obecnego konfliktu politycznego. O czym dzisiaj pisałby, o co i z kim walczył?

Niniejszą publikacją uwagę Czytelnika pragniemy zorientować na wybranych obszarach codziennego życia obecnych – chociaż w różnym wymiarze – w każdej epoce, zarówno tych bardzo odległych jak i współczesnej. Te obszary, to edukacja, kultura i sztuka, każdy stanowiący odrębny/samodzielny byt, poddający się definiowaniu, analizom, badaniom, ale też każdy z nich ściśle korespondujący z pozostałymi, tworząc przestrzeń uzupełniającą i kreującą dla pozostałych. Podlegając jak wszystko przeobrażeniom, wymagają reinterpretacji/zorientowania nie tyle na rozwój własny, ile na użyteczność społeczną, gotowość do zaangażowania w inne obszary ludzkiej aktywności. Analizując przeszłość można z pełnym przekonaniem stwierdzić, że akurat w przypadku edukacji, kultury i sztuki owa użyteczność oraz zaangażowanie w inne obszary było w każdym przypadku obecne. Co więcej użyte w tytule tomu: edukacja, kultura i sztuka tworzą transparentną sieć powiązań/relacji, która ilustruje, niezwykle istotną w pedagogice, zasadę wzajemności, wyrażającej się w sferze wzajemnych usług/wymiany. Można powiedzieć, że edukacja oraz kultura i sztuka zawsze wzajemnie się wspierały, warunkowały w rozwoju. Dobrze ilustrują to słowa Tadeusza Lewowickiego: „Edukacja jest wytworem kultury, a kultura trwa i rozwija się dzięki edukacji. Dzieje edukacji dostarczają niezliczonych dowodów na to, że dorobek kultury materialnej, a przede wszystkim kultury duchowej, był i pozostaje treścią i istotą oświaty w ogóle” (Lewowicki, 2003, s. 44).

Zasadniczy cel opracowania, to próba uświadomienia, że te trzy obszary towarzyszą człowiekowi przez całe życie, z tym, że edukacja poprzez wymiar swej instytucjonalizacji oraz obowiązkowości staje się kwestią naturalną, wpisaną w codzienność - a z uwagi na permanentną potrzebę rozwoju/kształcenia - już nie tylko w okresie dzieciństwa i adolescencji. Kultura i sztuka, mimo że stale obecne w przestrzeni społecznej, nader często pozostają poza sferą świadomości człowieka, który ich nie zauważa, nie docenia i nawet marginalizuje. Wspomniana postawa, to efekt braku/niedostatku właściwej edukacji w tym zakresie. Dostrzegana nieobecność lub niedostatek edukacji w obszarze kultury/sztuki to zagrożenie dla jakości życia. Tym samym to pole, otwarta przestrzeń do zagospodarowania, zorientowania uwagi środowisk wychowawczych i społecznych – rodziców, nauczycieli, opiekunów, władz lokalnych i polityków – na istotność i potrzebę systematycznego, świadomego włączenia kultury i sztuki do szeroko rozumianego obszaru edukacji.

Zaproponowane teksty opracowania wyrażają potrzebą ukazania nie tyle indywidualnej, ale nade wszystko wspólnej przestrzeni działania edukacji, kultury i sztuki, ich wzajemności w perspektywie przemian społeczno-kulturowych i cywilizacyjnych. Prezentowane tu rozważania eksponują wybrane aspekty życia społecznego w przedmiotowych obszarach, ukazując potrzeby i możliwości wzajemnego ich przenikania, wspierania i uzupełniania.

Książka adresowana jest do studentów: pedagogiki, socjologii, polityki społecznej, pracy socjalnej, wiedzy o teatrze oraz organizacji i stowarzyszeń, instytucji społeczno – kulturalno – oświatowych funkcjonujących w środowiskach lokalnych zaangażowanych w działania edukacyjne i rewitalizacyjne, zorientowane na zintegrowane projektowanie i rozwiązywanie problemów społecznych.

Odkrywanie emocjonalnej warstwy debat politycznych i polityki umożliwia kształtowanie racjonalnego ładu politycznego i społecznego, ładu uświadomionego i poddanego refleksji i dyskusji przez obywateli. Większość analizowanych w tej książce wystąpień ma charakter „przedstawień” w sensie dramaturgicznym, gdzie aktor (w tym wypadku polityk) dobiera tak środki wyrazu, by zaprezentować określoną wizję rzeczywistości i/lub swojej tożsamości i/lub tożsamości innego. W filmach, będących zapisem debat sejmowych, często pojawiają się próby ośmieszenia partnera interakcji, doprowadzenia do zawstydzenia go i zdeprymowania emocjonalnego, w konsekwencji mające przekonać publiczność o racjach własnych bądź wyższości moralnej danego polityka i/lub jego partii. Po raz pierwszy w opisach wystąpień polityków i interakcji zachodzących między nimi uwzględniono i połączono wizualne aspekty autoprezentacji z analizą emocji.
Reasumując, poświęcona jest analizie i badaniu emocji w życiu publicznym i polityce. Pokazano w niej, jak zachowania polityków oraz emocjonalne i wizualne czynniki obecne w relacjach medialnych na ich temat wpływają na sposób przedstawiania dyskursu politycznego. Publikacja skierowana jest zarówno do dziennikarzy, jak i do polityków, którym dostarczy wskazówek na temat kształtowania wizerunku i autoprezentacji. Będzie także cennym źródłem wiedzy dla wykładowców i studentów politologii, psychologii i socjologii oraz wszystkich uważnych obserwatorów polskiego życia politycznego.

"Samorządowe centra usług wspólnych" to publikacja, która wyjaśnia zasady tworzenia centrów usług wspólnych oraz ich funkcjonowania. Autorka przedstawia m.in. modele funkcjonowania CUW, obowiązki i uprawnienia, a także kompetencje kierowników w podziale na jednostki obsługiwane i jednostki obsługujące. Poruszone zostały również kwestie związane z odpowiedzialnością za naruszenie dyscypliny finansów publicznych w zakresie działalności wykonywanej przez CUW. Pokazano, jakie procedury kontroli zarządczej należy wdrożyć w jednostkach (obsługującej i obsługiwanej). Ponadto szczegółowo wyjaśniono, jak powinien wyglądać przepływ informacji oraz obieg dokumentów między CUW a jednostką obsługiwaną.
W publikacji dodatkowo zamieszczono przykłady gotowych rozwiązań prawnych, w tym wzory uchwał i zarządzeń oraz innej dokumentacji niezbędnej do realizacji bieżących zadań statutowych centrów usług wspólnych, które po odpowiednich modyfikacjach i dostosowaniach mogą stanowić dokumentację wewnętrzną jednostki. Pośród ponad 50 wzorów dokumentów są m.in.:
1. Statut centrum usług wspólnych
2. Zarządzenie kierownika CUW w sprawie przeprowadzenia inwentaryzacji
3. Uchwała w sprawie szczegółowych zasad opracowania projektów planów finansowych
4. Plan dochodów i wydatków centrum usług wspólnych
5. Zarządzenie w sprawie instrukcji obiegu i kontroli dokumentów finansowo-księgowych
6. Zarządzenie kierownika centrum usług wspólnych w zakresie polityki rachunkowości dla CUW
7. Zakładowy plan kont dla CUW
8. Instrukcja ewidencji i kontroli druków ścisłego zarachowania
ATUTY PUBLIKACJI:
Praktyczny poradnik z licznymi wzorami istotnych dokumentów - pomocny przy tworzeniu CUW.
Autorka jest praktykiem - główną księgową centrum usług wspólnych.

Monografia powstała dzięki współpracy naukowców i badaczy z kilku ośrodków naukowych w Polsce. W książce zawarto kompleksowe rozpoznanie wybranych wymiarów i uwarunkowań procesów konwergencji i dywergencji ze szczególnym uwzględnieniem Europy, Unii Europejskiej i Polski. Omówiono w niej takie zagadnienia, jak: kształtowanie rozwoju społeczno-ekonomicznego ze szczególnym uwzględnieniem polityki regionalnej, spójność państw i regionów Unii Europejskiej wobec współczesnych wyzwań, funkcje samorządu regionalnego a problem niwelowania dysproporcji w poziomie rozwoju regionów, konwergencja realna typu sigma w strefie euro, Macroeconomic Imbalance Procedure jako system wczesnego ostrzegania w Unii Europejskiej, konwergencja cykli w Unii Europejskiej a COVID-19, zmiana technologiczna na rynku pracy jako "konwergencja" w kierunku struktury zadań państw wysoko rozwiniętych, kompetencje cyfrowe i polityka państwa na przykładzie Polski, proces konwergencji w zakresie emisyjności i odnawialnych źródeł energii w Unii Europejskiej.

Kosowo, Gruzja, Abchazja, Osetia Południowa, Łotwa i Estonia, Krym, Białoruś. Wydarzenia, które nie schodziły z pierwszych stron gazet. Jaka jest geneza i przebieg konfliktów etnicznych w tych krajach i regionach? Czy wiedzą Państwo, że te konflikty toczą się od wieków? Prezentujemy pierwszą w Polsce książkę popularnonaukową, szeroko opisującą i wyjaśniającą tę problematykę.

Na podstawowe pytania odpowiada Michał Świgoń z redakcji Histmag.org.

Skąd pomysł na wydanie tej publikacji?

To było pewnego sierpniowego wieczoru 2008, gdy rosyjskie wojska przekroczyły granicę Gruzji i ruszyły w stronę Gori. Maciej Frankowski z zaprzyjaźnionego z „Histmagiem” wydawnictwa ERICA był świadkiem nietypowej sceny. Goszcząc w redakcji jednej z największych ogólnopolskich stacji telewizyjnych usłyszał, jak jeden z dziennikarzy dostał burę za kiepskie przygotowanie materiału. Przełożony polecił mu... strony Histmag.org, gdzie od momentu wybuchu wojny pisaliśmy o tym konflikcie. Duże zainteresowanie materiałami na ten temat (30 000 czytelników, ogromna popularność w serwisie społecznościowym Wykop.pl, cytowania w prasie, liczne wykłady i spotkania) – pokazało nam, że dziennikarstwo internetowe wcale nie musi być gorsze od tego prezentowanego w „tradycyjnych” mediach. Od dłuższego czasu przymierzaliśmy się do wydania własnej książki, wybór tematyki nie był trudny. Tym bardziej, że w przypadku „Źródeł nienawiści” mogliśmy liczyć na duże wsparcie ze strony Wydawnictwa Erica.

W książce opisano historię konfliktów etnicznych w sześciu regionach – Kosowie, Abchazji, Osetii Południowej, krajach bałtyckich, na Białorusi i na Krymie. Skąd taki właśnie dobór tematów?

To przede wszystkim regiony, w których wydarzenia przyciągnęły uwagę mediów i opinii publicznej. Informacje przekazywane przez prasę i telewizję ograniczały się jednak głównie do tego, co działo się „tu i teraz”. Tymczasem konflikty w Kosowie czy Gruzji mają historię liczącą sobie dziesiątki, a nawet setki lat. Historycy z Gruzji, Abchazji czy Serbii w swoich wywodach odwołują się nawet do wydarzeń sprzed dwóch, trzech tysiącleci. W z pozoru poważnych publikacjach pojawiają się np. argumenty na temat tego... gdzie leżał biblijny raj. Chcieliśmy pokazać, że problemy Krymu, czy Osetii Południowej nie zrodziły się na Kremlu za prezydentury Władimira Putina, czy w gabinecie Micheila Saakaszwiliego po tzw. rewolucji róż. Mają one wielowiekowe podłoże, a zarazem, w dużym stopniu, zostały oparte na historycznych mitach i fałszywym przeświadczeniu o „odwiecznej nienawiści”.

Kim są autorzy publikacji?

Prawie wszyscy autorzy są wieloletnimi współpracownikami i redaktorami „Histmag.org”. Zdążyli udowodnić, że potrafią pisać w sposób nie tylko fachowy, ale także przystępny, zachęcający do lektury tysiące lub nawet dziesiątki tysięcy czytelników. To naukowcy i dziennikarze z wykształceniem historycznym lub politologicznym z kilku różnych ośrodków akademickich: Krakowa, Warszawy, Łodzi, Poznania i Katowic. Wśród nich są m.in. wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego i adiunkt w Archiwum Akt Nowych dr Dariusz Wierzchoś a także wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego, Sławomir Szczesio.

Na co położyliście największy nacisk podczas jej przygotowywania? Co czyni tę książkę niezwykłą?

Przede wszystkim zajęliśmy się tematami, których dotąd nikt w Polsce nie poruszał. Na temat imperializmu rosyjskiego czy konsekwencji rozpadu ZSRR powstało multum książek, ale nikt nie próbował wyjaśniać tła konfliktów widzianych w skali mikro, może z wyjątkiem nielicznych publikacji poświęconych na przykład Czeczenii. Skupiliśmy się na regionach, narodach i konfliktach, które w Polsce pozostają nieznane, pomimo niedawnego medialnego zainteresowania ich obecną sytuacją. Nasza książka będzie pierwszą publikacją na temat historii Abchazji czy Osetii Południowej, a zarazem jedną z pierwszych popularnonaukowych, zwięzłych prac o historii mieszkańców Krymu czy o podłożu konfliktu w Kosowie.

Poszczególne części książki oparliśmy na bardzo szerokiej bazie merytorycznej. Nasi autorzy, żywo zainteresowani tą problematyką, sięgnęli do licznych źródeł – publikacji naukowych, oficjalnych raportów i opracowań oraz doniesień medialnych. Przeciętnego czytelnika może zaskoczyć fakt, że autorzy oparli się nie tylko o opracowania polskie, angielskie, rosyjskie, ale także o materiały np. autorów szwedzkich, kanadyjskich czy japońskich. Zależało nam na naukowej rzetelności, a także staraliśmy się unikać jak ognia hermetycznego, niezrozumiałego języka naukowych dywagacji. Chcemy, by nasze rozważania zainteresowały nie tylko naukowców czy profesjonalistów, ale i zwykłego Kowalskiego, który chciałby się czegoś o rzeczonych konfliktach dowiedzieć.

Do kogo kierowane są „Źródła nienawiści”?

Zależy nam na tym, by stworzyć kompendium wiedzy dla wszystkich osób, interesujących się tą tematyką – zawodowo (dziennikarze, dyplomaci, urzędnicy, itp.), naukowo (wykładowcy, studenci) i hobbystycznie. Każdy, kto chciałby lepiej zrozumieć procesy zachodzące w Europie Południowej i Wschodniej, znajdzie w tej książce coś dla siebie.

W prezentowanej monografii autorzy zastanawiają się nad rolą i znaczeniem Innego w warunkach komunikowania politycznego. Ściślej rzecz ujmując, podjęto tu rozważania nad relacją aktywnych uczestników debaty politycznej (Ja kontra Adwersarz) ukazującą wyobrażenia każdego z nich zarówno o sobie samym, jak i o współrozmówcy. Wyobrażenia, o których mowa, mogą być podawane przez polityka albo w sposób eksplicytny, albo przekazywane niejawnie, w tym także w podtekście wypowiedzi czy poprzez prozodyczno-fonetyczne wskaźniki. Każdy z rozdziałów prezentuje odmienne podejście badawcze do opisu owych mechanizmów i narzędzi bezpośredniego współdziałania uczestników debaty w studiu telewizyjnym. Rozpatrywana jest emocjonalność wypowiedzi polityków oraz wartościowanie od strony dźwiękowej, akustycznej i intonacyjnej, poszukiwane są niejawne (niezwerbalizowane) elementy wzajemnej charakterystyki polityków ukryte w podtekście taktyk komunikacyjnych wybieranych przez rozmówców, pokazane są również komponenty współoddziałujące w konfrontacji uczestników debaty w studiu i wyprowadzane są modele wyobrażeń zarówno o sobie samym, jak i o adwersarzu. Publikacja może zainteresować głównie lingwistów, lecz także politologów oraz specjalistów od kreowania wizerunku.

Monografia przybliża wyjątkowo interesującą i relatywnie mało spenetrowaną na polskim rynku tematykę w obszarze kooperatywnej współpracy w lewarowanym finansowaniu działań komercyjnych oraz prospołecznych, alternatywnym wobec dotacji UE oraz dotychczas istniejącego systemu partnerstwa publiczno-prywatnego. Jest to oryginalne opracowanie, dotyczące finansowania usług społecznych. Problem ten jest niezwykle aktualny, szczególnie z uwagi na obawy o wzrost deficytu budżetowego oraz pogłębiający się dług publiczny w gospodarkach wielu krajów, w tym w Polsce. Celem monografii jest podsumowanie badań teoretycznych i empirycznych poświęconych obligacjom oddziaływania społecznego (SIB– social impact bonds), jakie przeprowadzono dotychczas na świecie. Za okres badawczy przyjęto szeroki horyzont czasowy - lata 2000-2021. W dotychczasowej literaturze próżno szukać tak kompleksowego i aktualnego opracowania poświęconego obligacjom oddziaływania społecznego. Pierwszy rozdział przedstawia definicję i mechanizm SIB, opisuje uwarunkowania rozwoju rynku obligacji oddziaływania społecznego, wyjaśnia istotę tego instrumentu polityki społecznej i szczegółowo go opisuje. Rozdział drugi stanowi metodyczny opis procedury badawczej opartej na dobrych praktykach przeprowadzania przeglądu systematycznego. Wykorzystane teksty zostały przedstawione w ujęciu ilościowym i finalnie poddane przeglądowi systematycznemu w podziale na teksty teoretyczne, empiryczne oraz dotyczące faktycznie zrealizowanych projektów (zidentyfikowanych na podstawie danych zawartych w bazie Social Finance). Taka struktura przeglądu wpływa na kształt kolejnych rozdziałów, tj. trzeciego, czwarte¬go i piątego, które opisują wyniki przeglądu systematycznego badań teoretycznych, empirycznych oraz analizy praktycznych rozwiązań SIB funkcjonujących na świecie. Zakończenie stanowi podsumowanie niniejszego opracowania oraz zbiór rekomendacji, które w pierwszej kolejności należy rozważyć przed rozpoczęciem prac nad wdrożeniem obligacji oddziaływania społecznego w Polsce. Książka ta jest wyjątkowo interesującą pozycją na polskim rynku wydawniczym, mogącą wzbudzić zainteresowanie licznych jednostek samorządowych, organizacji pożytku publicznego oraz podmiotów gospodarczych.

Książka stanowi próbę przybliżenia obrazu polityki społecznej prowadzonej przez samorządy lokalne, ze szczególnym uwzględnieniem małych gmin, w tym gmin górniczych w województwie śląskim. Na tle koncepcyjnych i prawnych wyznaczników funkcjonowania samorządu gminy autorka ukazuje problemy związane z realizacją celów i zadań polityki społecznej w społecznościach lokalnych. Przedmiotem analizy są między innymi różne uwarunkowania i trudności w rozwiązywaniu problemów społecznych, a także współpraca z trzecim sektorem. Rozważania zawarte w publikacji wynikają z wieloletniego doświadczenia autorki polegającego na konfrontowaniu koncepcji teoretycznych z realiami i praktyką polskiego systemu polityki społecznej w skali lokalnej.

Niccolo Machiavelli napisał "Traktat o księciu" na początku XVw. Celność jego spostrzeżeń, ich przenikliwość i złożoność sprawiły, że jest to jedna z najważniejszych książek wszech czasów.

Jest to również wybitna pozycja w dziejach filozofii społecznej, a zarazem wciąż aktualna lekcja, która kształtuje myślenie liderów na całym świecie.

Redakcja naukowa Paweł Poławski, Dariusz Zalewski

Stosownie do znanego w socjologii podziału na funkcje jawne i ukryte możemy stwierdzić, że jawnym celem niniejszej publikacji jest uhonorowanie siedemdziesiątej rocznicy urodzin i bogatego dorobku naukowego Profesora Kazimierza W. Frieskego, celem zaś ukrytym, nie mniej ważnym, wykorzystanie okazji do interdyscyplinarnego dyskursu wokół bieżących problemów życia zbiorowego z uwzględnieniem różnych metod i punktów widzenia składających się na wieloparadygmatyczność ujęcia rzeczywistości społecznej. Biorąc pod uwagę, że ostatnią pasją badawczą Jubilata jest „socjologia demaskatorska” (rozumiana nie jako wyodrębniony obszar badawczy, ale jako oparte na nonkonformizmie naukowym podejście do obowiązujących, uznawanych za oczywiste sposobów objaśniania rzeczywistości społecznej), wyrażamy nadzieję, że zebrane teksty będą inspirować do pokazywania realiów społecznych z różnych punktów widzenia, niekoniecznie zgodnych z obowiązującymi i modnymi paradygmatami ich opisu.

Książka dotyczy ważnej problematyki naukowej recepcji „Kultury”. Wypełnia ona lukę badawczą zwłaszcza wobec przyjętej przez autora perspektywy łączącej analizy historyczne, medioznawcze i politologiczne. Jest aktualna ze względu na zainteresowanie koncepcjami wschodnimi Jerzego Giedroycia jako potencjalnymi kierunkami zwrotu w obecnej polityce.

Z recenzji prof. Iwony Hofman

Najważniejszym dokonaniem autora recenzowanej książki jest rekonstrukcja istotnego osiągnięcia środowiska „Kultury”, czyli wypracowanego przez niego zarysu polityki wschodniej, jaką powinna przyjąć przyszła niezależna i demokratyczna Polska. Równie istotne, a może jeszcze ważniejsze i na pewno bardzo nowatorskie, jest zderzenie zarysowanej teorii z praktyką polityczną.

Z recenzji prof. Stanisława Obirka

*

Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej wyróżnionej w IV edycji konkursu organizowanego przez Stowarzyszenie Instytut Literacki Kultura i Fundację Kultury Paryskiej na najlepsze prace doktorskie i magisterskie związane tematycznie z historią i dorobkiem Instytutu Literackiego w Paryżu.

„Studia Politicae Uniwersitatis Silesiensis” od prezentowanego tomu 18 są oficjalnie czasopismem o charakterze półrocznika. Jednak, jak zawsze, teksty – będące efektem badawczych prac politologów z katowickiego ośrodka naukowego i przedstawicieli innych krajowych jednostek naukowo-badawczych stanowią zawartość periodyku firmowanego przez Instytut Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego – pomieszczono w działach tematycznych. Tym razem są to: „Myśl polityczna”, „Systemy polityczne”, „Polityki publiczne”, „Stosunki międzynarodowe”, „Komunikowanie społeczne”, „Recenzje i omówienia”.

W pierwszym z działów znalazły się dwa teksty: Lucjana Wrońskiego Pamięć o początkach ustanowienia ładu politycznego a jego prawomocność oraz Małgorzaty Zarębskiej Nowożytność i chaos współczesności. Koncepcja "nowej nauki polityki" w ujęciu Erica Voegelina.

W dziale drugim pomieszczono cztery teksty: Sebastiana KubasaLegitymizacja i alternacja władzy na Węgrzech, Roberta RajczykaPrawno-instytucjonalny wymiar podmiotowości politycznej mniejszości etnicznych w Republice Kosowa, Bartłomieja H. ToszkaAnglicanorum Coetibus jako instrument restytucji wpływów Kościoła katolickiego w Anglii i Walii oraz Dominika SzczepańskiegoThe course of competition and political consequences of the municipal elections in Rzeszów in 2014.

Dział „Polityki publiczne” zawiera tylko jeden artykuł Natalii Stępień-Lampy Główne zmiany w oświacie w pierwszym roku rządów Prawa i Sprawiedliwości.

W kolejnym dziale – o stosunkach międzynarodowych – znajdujemy opracowania Anny Czyż Państwa Grupy Wyszehradzkiej wobec kryzysu migracyjnego i Mirona Lakomego Cyber-jihad comme une menace pour la sécurité des États. Swoje teksty publikują też Marian Mencel Japonia w polityce bezpieczeństwa ChRL oraz Tomasz Okraska Spór terytorialny o Archipelag Spratly na Morzu Południowochińskim – wybrane aspekty.

Aspekty komunikowania społecznego w kolejnym dziale przybliżają Katarzyna Brzoza Mężczyzna w wirtualnym świecie. Polskie portale internetowe dla mężczyzn i Monika Kornacka-Grzonka Lokalne portale internetowe – przyszłość komunikowania medialnego na poziomie lokalnym.

Tom zamyka recenzja książki Andrzeja KubkiModele demokracji w Skandynawii, dokonana przez Roberta Radka.

Cel główny opracowania dotyczy euroregionów, ale tych nie da się oddzielić od polityki regionalnej, jej celów i instrumentów. Autorka umiejętnie łączy te zagadnienia i przedstawia politykę regionalną łącznie z jej instrumentami organizacyjnymi i finansowymi w kontekście euroregionalnym, czego nie czyni się w powszechnie dostępnych, standardowych opracowaniach. Wart podkreślenia jest też fakt przedstawienia perspektywicznej (już niedługo) polityki regionalnej na okres 2014-2020 wraz z jej nowym instrumentem finansowym „Łącząc Europę” oraz jego euroregionalnym ukierunkowaniem. Zawarto tu również nową filozofię wsparciową starych instrumentów funduszowych (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Społeczny i Fundusz Spójności) w kontekście trzech wzrostów (inteligentnego, zrównoważonego i integracji społecznej) określonych w Strategii Europa 2020 i służących euroregionom. Stanowi to nowe ujęcie, jeszcze nierozpowszechnione w literaturze przedmiotu.